Był to zupełnie zwyczajny niedzielny poranek. Rodzina Plopp siedziała i jadła śniadanie w kuchni. Na stole stały chleb i dodatki. Wszyscy jedli kanapki z dodatkami. Rodzice pili kawę. Dzieci, Purre i Polly, dostali sok pomarańczowy.

​

Polly Plopp bardzo lubiła brunost, ale tego dnia brunost nie stał na stole. Stał w lodówce. Polly poszła po niego. Potem wzięła ze sobą krzesło i wyszła na werandę, aby usiąść. Chciała podziwiać widok, jedząc. Był piękny dzień. Słońce świeciło.

​

Polly ugryzła kawałek kanapki. Smakowało wyśmienicie! Ale wtedy stało się coś dziwnego. Poczuła się trochę dziwnie. Czy ser był stary? Czy ser był zepsuty? Zaczęło jej się kręcić w głowie. Powinna wrócić do środka.

​

Reszta rodziny wciąż siedziała w kuchni. Nagle zobaczyli coś dziwnego. Kanapka z brunostem wleciała do kuchni.

●        Popatrz! Latająca kanapka! - powiedział zszokowany tata Plopp.

●        I latający kielich! Co się dzieje? - spytała mama Plopp.

●        Nie, pomocy! Stop! - krzyknął Purre, gdy krzesło, na którym siedział, zsunęło się z kuchni.

Tata Plopp pobiegł za Purrem do salonu. Chwycił krzesło obiema rękoma.

●        Czy tu jest duch? - krzyknął.

●        Kto to robi? - zapytała mama Plopp, wchodząc do salonu.

W salonie działy się dziwne rzeczy. Stali przerażeni i patrzyli.

Widzieli, jak rzeczy spadały z półek. Widzieli, jak szuflady się otwierały. Pieniądze i klucze wyleciały z szuflad i unosiły się w powietrzu. Książka wyszła z szafki. Tata Plopp dostał poduszką w głowę. Potem okno się otworzyło. Nagle światło zgasło. Zrobiło się zupełnie ciemno.

​

●        Pomocy, kto wyłączył światło? Włącz je z powrotem od razu! Nic nie widzę! - powiedział Purre. Purre był przestraszony. Pobiegł z powrotem do kuchni.

●        Nie, już wystarczy! To już nie jest zabawne! - powiedział tata Plopp. Próbował wydawać się zły, ale był przestraszony. Jego głos drżał.

●        Przestańcie z tym głupstwem! Moja kawa stygnie! - powiedziała mama Plopp.

Rodzina Plopp myślała, że to duch robi to wszystko. Nagle zauważyli, że Polly Plopp tam nie ma.

●        Gdzie jest Polly? - zapytała mama Plopp.

●        Poszła usiąść na werandzie - odpowiedział tata Plopp. Tata Plopp otworzył drzwi na werandę. Wszyscy wyszli na zewnątrz. Było tam pusto. Nikt tam nie siedział.

​

Stali na werandzie. Teraz nie wiedzieli, co robić. Czy powinni usiąść w samochodzie i odjechać?

Czy powinni zadzwonić po pomoc? Czy może po prostu, stać i patrzeć, jak ich meble latają wokół salonu?

​

Nagle zobaczyli kartkę papieru. Zbliżała się do nich. Mama Plopp wzięła arkusz. Na arkuszu była wiadomość. Mama Plopp czytała na głos:

​

"Stałam się niewidzialna, gdy zjadłam kromkę chleba z brunostem. Nie wiem, co mam robić. Pomóżcie mi!!! Polly".

​

Mama Plopp się zaśmiała. Inni patrzyli na nią dziwnie. Nie rozumieli, co jest takie śmieszne. Mama Plopp zrobiła się poważna z powrotem. Pokręciła głową.

●        Nie, uff! Robiłam eksperymenty z brunostem w zeszłym tygodniu, ale nie martwcie się, wiem, co trzeba zrobić.

Mama Plopp wiedziała dokładnie, co musi zrobić. Poszła szybko do kuchni. Purre i tata Plopp czekali na werandzie. Mama Plopp otworzyła i zamknęła lodówkę. Potem znalazła coś w szafce. Purre i tata Plopp zastanawiali się, co ona robi.

Wróciła z kielichem czekoladowego mleka w dłoni. Trzymała kielich przed sobą.

●        Tu! Wypij to! To sprawi, że znowu będziesz widoczna.

Patrzyli, jak kielich się opróżnia. I hop, Polly tam stała.

●        Nie chciałam was przestraszyć, ale musiałam znaleźć sposób, aby się z wami skontaktować! Nie mogłam mówić. Napisałam wiadomość do Purre Ploppa, ale on jej nie zobaczył. Próbowałam zadzwonić do was, ale nie słyszeliście tego. Byłam zdesperowana. Więc poszukałam długopisu i papieru. Musiałam napisać wiadomość.

●        Po prostu się cieszę, że to nie był duch! - powiedział tata Plopp.

​

Wszystkim ulżyło. Mama Plopp wyrzuciła resztę brunosta do kosza na śmieci. Potem usiedli z powrotem przy kuchennym stole. Wreszcie mogli kontynuować swoje śniadanie.

​

Teraz, gdy wszyscy byli razem i śmiali się z tego dziwnego zdarzenia, mogli zacząć normalne, spokojne śniadanie. Mama Plopp zdecydowała, że nie będzie już eksperymentować z brunostem, a rodzina postanowiła, że nigdy nie zapomni tej niesamowitej przygody.